Het zit erop! Een dag met een gouden rand. Wat was het bijzonder, wat was het mooi. Bijzonder mooi dus. Nog meer bijzonder dat de man van mijn opdrachtgever een oud klasgenoot van mij uit de brugklas is en die hoe ik ben, goed onthouden heeft. Zowiezo een goed observeerder merkte ik. Voor mij was…
Dan mijn steun en toeverlaat die ik nooit zie huilen en die nu een traantje wegpinkte, wat mag en die meteen door de familie in het hart gesloten is. Niet daarom, want dat was afgelopen week al toen zij meeging naar de familie. Voor haar voelde het als thuiskomen; het was alsof zij haar eigen Indische moeder weer hoorde praten en heel de sfeer eromheen was zo fijn. Ondanks het verdriet van de familie dan toch meteen dat goede gevoel. Dat voelde voor haar als een kado maar ik zag en weet dat er meer is, soms is er meer dan een klik. Andersom was het ook zo en zij moet beslist mee terug komen, op bezoek. Wij kunnen dit echt niet altijd waar maken maar hier is zo een lijntje waarvan ik weet dat dat toch gaat gebeuren.
Dan de zoon, mijn opdrachtgever was blij met mij; easy going. Ik vertelde hem dat ik voor het grootste deel ben grootgebracht door mijn allerliefste oma en zij woonde op Paterserf in Oosterhout. Het was er multiculti en ik ben er dankbaar om. Ook in mijn familie aan beide kanten in dit geval Indische familie (aangetrouwd) dus vertel mij wat…
” Het is fijn met jou Mars, zei mijn opdrachtgever in de auto, jij kent geen kleur”.
Ik heb me er totaal niet mee bezig gehouden omdat hij dus gelijk heeft. Ik vind het wel een erg mooi compliment. Eigenlijk erg om er bij stil te moeten staan en dat het ook anders kan zijn want wij zijn allemaal kinderen van God. (Zonder “uiteindelijk” de quote van de waard uit een Etten-Leurs café maar wel waar).
Rust zacht, lieve, mooie, knappe, bijzondere meneer die wij vandaag begraven hebben. Wat bent u geliefd. En ook uw gezin; wat een bloemenzee en zoveel bezoek. U mag bijzonder trots zijn op wat u en uw vrouw hebben voortgebracht ; je oogst wat je zaait 💖